[refrein]
strijd van de ondergang strijd van de duisternis
wring me uit de draad van geschiedenis/
god, jezus alle onze vaders help ons samen/
met jullie erbij zijn we een krachtig wapen/
[/refrein]
Geschiedenis breng mij tot een conclusie/
dat mensen zich verankerd hebben in de evolutie/
Overal op aarde vallen nog steeds miljoenen doden/
honderde losse folder van fucking geweer schoten/
Bloed liggen om het grond bijna de tweede rode zee/
leiders door oorloggen bewijzen ze zichzelf mee/
Snappen val er niej, het is maar een kwestie van tijd/
Dat wij ook gevangen zitten in een grote strijd/
Waarbij de sterke zichzelf moeten gaan bewijzen/
We hier de lot van de ondergang zal gaan reizen/
Dagen tellen maanden en maanden talen jaren/
Jij maar afvragen wanneer de strijd zal gaan staken/
Wanneer de dag komt dat je vorlijk buiten kan lopen/
Dan nu der tijd voel jij je alleen maar ondergedoken/
Want jij behoorde tot het verkeerde ras, dat wat men dacht/
Jij was diegene die de grote gele ster op had/
OOk deze je niks ook al was je maar een kind
Je was een vreemd in het land die je juiste zo erg bemind/
[refrein]
In je hoofd raak je steeds meer van de draad/
Wanneer stop deze ruzie wanneer stop deze haat/
Wanneer kan je nou eens lekker doen wat je wou/
Wanneer zijn de dagen mooi en niet zo rauw/
Scene al in je hoofd afgespeeld want je zal zeggen/
Als deze oorlog eens stopte met al dat vechten/
En elkaar de handen gaven en alles herbouwde/
Wanner ze terug gaan naar hun kinderen en vrouwen/
Maar bij jezelf weet je het , dat zal nog niej gebeuren/
Je hielt jezelf stevig maar van binnen je hart die treurde/
En toch vroeg je af is dit nou mij straf
heb ik iets gedaan wat helemaal niet mag
Is dit mij lotbestemming heeft god me hiervoor gestuurd/
Mij vader opgepakt ben ik hierna aan de buurt/
Je stopte met die kwestie je dacht er niej aan/
Het was tijd om in je veld bedje te gaan/
[refrein]