Lyrics
[Intro]
Het is de LOWB, Original, 2006
Kom mee, neem een kijk, achter de spiegels..
kijk maar eens goed wat daar zit, en erken het..
[Refrein]
Nu Zie ik nergens mijn weerspiegeling schijnen,
nu ik geleerd heb, achter de spiegels te kijken, zie,
Nu Zie ik nergens mijn weerspiegeling schijnen,
nu ik geleerd heb, achter de spiegels te kijken
nu kijken vijanden dwars door me heen,
en in verwarring gebracht ik ben alleen,
maar ik zie het einde dichterbij, het is tijd mijn vriend
verblind door leugens, die de spiegels maken
[Verse 1] Original Atalaya
vaker dan klasvaak, haat raakte de straten laat
plannen gemaakt, ja, maar niemand die waar maakt
ik dacht dat ik mezelf zag, laatst in een droom
en schrok wakker want ik wist niet w as ik slapend of dood
maar ik heb geen vrees voor einde, geloof me
bij je geboorte is je dood het enigste, beloofde
en ik nam een kijk achter de spiegels, en ik had gelijk
bleef achter met de vraag of ik nou verdien wat mijn
loon voor me oplegt, mijn lot trekt,
aan mijn geest zodat ik deze acties stop zet
en ik, ondertussen luister ik wat God zegt
verander wraak, in een kwestie van liefde,
bestaat vergiffenis?
en s'avonds laat als mijn homeys, allen
van huis gaan, Vraag ik God laat ze zien wat ik ook zie
één blik is genoeg, confronteer ze met de waarheid
dat de spiegels verborgen houden, want..
[Refrein]
[Verse 2] BRAM
Ik kom binnenvallen, noem me maar een grijpgraag
want ik ben gefocused op me zaken en ik schrijf graag
wat dope woorden en die maken dan het lijdraad
als ik ze vrijlaat, de reacties die me bijstaan
totaal de weg kwijt en zit nu in een zij straat
ik heb een naam opgebouwd net als rijkaard
ben niet verwend, maar er is niks meer dat me blij maakt
als je tot de dag van vandaag kijkt naar hoe het in de maatschappij gaat
ik hoop dat iemand alle woede in me vrijmaakt
en dat ze moeten bloeden voordat ik het goede kwijt raak
mn gezicht achter de spiegel kijkt te vaak verontwaard
nu lijkt het wel raar, maar dit is hoe het eigenlijk gaat
dat je de pijn moet doorstaan voor je de feiten verdraagd
verberg gevoelens met een rede, dus kijk me niet aan
dat je de pijn moet doorstaan voor je de feiten verdraagd
verberg gevoelens met een rede, dus kijk me niet aan
[Refrein]
[Vers 3] BRAM & Original Atalaya
Normen en waarden, die vormen zich samen
als borden en glazen ze worden gedragen
dit wordt een extase er vormt een lekkage
de waarheid komt naar boven als de klok heeft geslagen
dus fock wat ze praten met een invalshoek
ik heb te veel bonte was wat een kind kan doen
(Nu zie ik nergens mijn weerspiegeling schijnen,
nu ik geleerd heb achter de spiegels te kijken)
En al was ik doof, nog dan volg ik Zijn stem
totdat ik een lijk ben, totdat ik een lijk ben,
en de zoveel dingen waarvan ik sijt heb
krop ik op tot in mijn dood, als ik ze niet door mics voel (broeder voel)
ik blijf real als de, laatste,
eindelijk in de gaten dat spiegels, mijn hart weerkaatste
laat ze, ik loop in mijn leven door, luister gesmiespels,
want aan het einde zie ik wat er ligt, achter de spiegels
[Refrein]
[Verse 3] [Original Atalaya
grenzen zijn er niet, (ik ga voorbij de limieten)
wie voelt de pijn hoe het is om alles te verliezen
in een moment, dus zit ik in de regen denkend
aan wat ik verkeerd doe, mijn ziel is ongekend
wie komt mijn eer toe?
individueel ga ik verder, spit wat ik zie
en ik flow op de maat, op de ritme die me hart slaat
(wat mij apart maakt, is mijn levensbeschouwing)
ik ben warm maar ik denk dat me hart even de kou ving
toen mijn neefje stierf want vriend toen vroor mijn hart
achteraf maken problemen mij gestoord en hard
mijn hoofd is een slagveld van duivels en engelen,
daartussen dwaal ik, God laat ze overwinning brengen, ze
laten me zweten, ik braak en ik eet het, zo ziek ben ik
slapend en zwevend over waters en zeëen, verdwaald
en ik laat ieder weten, dat haat die ze geven, als wraak wederkerend
werkt over wazige
