Lyrics
[1]
De tegenslagen maken mij niet meer verdragen,
Wat dit leven bied, word lastiger met de dagen,
Ik sta elke ochtend op, en voel de teleurstelling,
Dat me leven niet is zoals in een vertelling,
De kwelling die ik voel, groeit en word steeds groter,
Zit ik vast in mezelf, waarom gaat het steeds over,
Liefde en haat, de kwaad die maak je zelf,
En het is vervelend dat men je er steeds mee helpt,
Dat ik overdrijf, dat mag jij van mij vinden,
Maar er veranderd niks in wat ik voel van binnen,
De leegte die ik kweek, in me hoofd leek ongewoon,
Maar voor mij terecht, en ik zeg dit gewoon,
Wat is er mis met de shit die ik mee maak,
Heb ik recht om te klagen, ben ik dan eenzaam?
Zoek ik naar een plek, die de leegte kan vullen,
Mensen zijn er voor mij, dus misschien zit ik te lullen,
[Refrein]
Het Leven is niet, Altijd leuk maar,
Ik ga toch verder en geef niet
Op want ik kan nog zoveel doen met mijn leven,
Waarom zou ik stoppen en niks meer geven voor,
Dit leven…
[2]
Drie MC’s en maar eentje die spreekt,
Deze keer op een beat, omdat ie niet meer weet,
Hoe het leven zit en hoe het in elkaar steekt,
Ik vergeet de vreugde omdat ik niks meer geef,
Om mij eigen leven, ik ben niet levensmoe,
Soms kijk ik wat donker en dat geef ik toe,
En ik neem veel shit, gewoon zoals het is,
Loop mee met de stroming, omdat het zo zit
Dat ik de weg kwijt ben, ik voel me net Alice,
Zonder wonderland, dus kom op vertel is,
Waar gaan we heen, en het antwoord is,
Dat het ligt aan welk pad je telkens neemt,
En ik vrees steeds weer, dat ik nergens heen ga,
Eenzaam zelfs als ik sta en in volle arena,
Wie is mijn witte konijn, die de mij de weg wijst,
Want shit begrijp mij, ik ben de weg kwijt!
[3]
Te laat, te laat, en de tijd gaat verder,
Ik Ren achter feiten aan, en dat maakt me alleen slechter,
Vechten voor begrip heeft niks als uitkomst,
Mensen hooken met je op als het ze uitkomt,
Shit, Blijf je altijd, op jezelf aangewezen,
Of komt er een tijd dat mensen met je meeleven,
Maar medeleven is soms oprecht als ze het geven,
En geven ze het echt of met een achterliggende rede,
Ik wantrouw mensen, dus zal ik nooit trouwen,
Gevoelens verdwijnen blijkbaar snel bij vrouwen,
En hoe kan je houden van iemand voor altijd,
Als de dood je liefde voor iemand toch weer scheid,
En de dood is niks, of misschien heel veel,
Of is het hetzelfde, als het leven heel kil,
De gedachtes die ik heb, maken mij vaker stil,
Denk ik ze alleen omdat ik wat meer aandacht wil?
[refrein]
